วันฉลองโบนัส

คนที่ทำงานธนาคาร จะมีความสุขได้อย่างน้อยก็ปีละ 2 ครั้ง นั่นก็คือวันที่โบนัสออกทั้งกลางปีและสิ้นปี  ในวันนั้นจะเป็นวันที่เห็นแต่รอยยิ้มของพนักงาน  หากใครไม่โดนหักชำระหนี้  ก็จะยิ้มกว้างหน่อย  ใครที่โดนหักชำระหนี้ ก็จะยิ้มมุมปากแบบที่คนเห็นแล้วก็ต้องเข้าใจว่า ปีนี้ยังไม่ใช่โอกาสของเขา

ฉันมีเพื่อนอยู่ 2 คนที่เมื่อได้โบนัสมา ก็จะต้องคำนวณทุกครั้งไปว่าได้ในสัดส่วนกี่เท่าของเงินเดือน สมเหตุสมผลกับผลกำไรจากการประกอบการของธนาคารหรือไม่  และจะต้องวิพากวิจารณ์กันมันหยดทุกครั้ง  หากไม่เป็นไปตามเหตุผลที่เหมาะสม

ในปีนั้น เพื่อน 2 คนนี้ได้กี่เท่าก็ยังไม่อาจเปิดเผยได้  เพราะการคำนวณยังไม่เสร็จสิ้น ก็เกิดอุบัติเหตุก่อนกับเพื่อนคนหนึ่ง  !
ซิบกางเกง แตกออกเป็น 2 ซีก ระหว่างการคำนวณ  ทำให้ต้องหยุดดำเนินการชั่วคราว  และพากันไปหาช่างซ่อมซิป  โดยทั้ง 2 ชวนกันไปที่ประตูน้ำ ซึ่งเป็นแหล่งสารพัดอย่างที่มี  เมื่อไปถึงก็เลือกช่างซ่อมที่แก่หน่อย  ด้วยความเห็นใจสงสารและถือโอกาสทำบุญกับคนแก่ไปด้วยเลย ..................

แต่เรื่องที่ไม่คาดฝัน มักจะเกิดขึ้นได้เสมอ ...............

ระหว่างที่ถอดกางเกงออกเพื่อให้ช่างซ่อม  โดยนุ่งผ้าขาวม้าแทนระหว่างรอการซ่อม นัยว่าไม่เกิน 10 นาทีก็จะแล้วเสร็จ แต่เป็น 10 นาที ที่มีอุบัติเหตุขึ้นซ้ำสอง  เมื่อเจ้าหน้าที่เทศกิจ เป่านกหวีดไล่ช่างซ่อมไม่ให้วางแผงเกะกะทางเท้า ทำให้ช่างซ่อมต้องยกหาบวิ่งหนีเจ้าหน้าที่เทศกิจ เพื่อจะไม่ให้โดนจับเสียค่าปรับ  จึงต้องวิ่งหนีกันไปพร้อมกันทั้งผู้รับจ้างและผู้ว่าจ้าง

อุบัติเหตุที่เกิดขึ้นทั้งสองครั้งสองครา  แม้จะเป็นเพียงเหตุเล็ก ๆ  แต่ก็ทำให้คิดได้ว่า....ในชีวิตของคนเรา  สิ่งที่ไม่คาดฝัน....มีโอกาสเกิดขึ้นได้ในทุกเวลานาที   !   สมควรรำลึกถึงหลักธรรมะ ในเรื่อง....ความไม่ประมาท  ให้เป็นนิจ  ! 

สุดท้ายแล้ว เพื่อนฉันคนนั้น ก็ยกเลิกการว่าจ้าง  รับกางเกงกลับคืนมาใส่ตามเดิม โดยแวะซื้อเข็มกลัดตัวเล็กๆ 1 โหลติดกลัดไว้รอบซิบแทน  มั่นคงแข็งแรงดีกว่าเป็นไหน ๆ   !

เป็นการฉลองโบนัสที่วิเศษสุด เท่าที่เคยได้ยินมา...ปีนั้น ไม่ว่าจะได้โบนัสกี่เท่า  ก็นับว่าคุ้มทีเดียว....